در ادامه آموزش نرم افزار متلب، در این بخش، درباره کارکرد متن و کاراکتر در متلب بحث میشود. متغیر ورودی میتواند متن باشد. هنگامیکه با متن کار میکنید، توالی کاراکترها را در علامت آپاستروف قرار دهید.
;’myText = ‘Hello, world
اگر متن شامل علامت آپاستروف باشد، از دو علامت آپاستروف در تعریف استفاده کنید.
otherText = ‘You”re right’
otherText =
‘You’re right’
متن و کاراکتر در متلب
myText و otherText مانند تمامی متغیرهای متلب، آرایه هستند. دسته یا نوع داده char است که کوتاهتر از character است.
whos myText
Attributes | Class | Bytes | Size | Name |
char | 24 | 1×12 | myText |
همچنین میتوانید آرایههای کاراکتر را با براکت به یکدیگر مرتبط کنید، همانطور که آرایههای عددی را پیوند میدهید.
longText = [myText,’ – ‘,otherText]
longText =
‘Hello, world – You’re right’
برای تبدیل مقادیر عددی به کاراکتر، از توابعی
مثل num2str
یا int2str
استفاده کنید.
f = 71;
c = (f-32)/1.8;
tempText = [‘Temperature is ‘,num2str(c),’C’]
tempText =
‘Temperature is 21.6667C’
متن و کاراکتر ؛ تفاوت رشته و کاراکتر در متلب
برای نمایش متن در متلب دو روش وجود دارد. میتوانید متن را در آرایههای کاراکتری ذخیره کنید. از این روش معمولاً برای ذخیره بخشهای کوتاه متن بهصورت بردار کاراکتر استفاده میشود. همچنین میتوانید متنهای چندگانه را در آرایههای رشتهای ذخیره کنید. آرایههای رشتهای مجموعهای از توابع را ایجاد میکند تا با متن بهصورت دادهها برخورد کرد.
فراخوانی توابع
نرمافزار متلب توابع زیادی را ارائه میدهد که وظایف محاسباتی را برعهده دارند. توابع در متلب همان زیرروالها یا متدها در سایر زبانهای برنامهنویسی است.
A = [1 3 5];
max(A)
ans = 5
اگر آرگومان ورودی چندگانه وجود داشته باشد، آنها را با کاما جدا کنید:
B = [10 6 4];
max(A,B)
ans = 1×3
5 | 6 | 10 |
برای به دست آوردن خروجی تابع و استفاده از آن در سایر بخشهای برنامهنویسی، یک متغیر به آن اختصاص دهید.
maxA = max(A)
maxA = 5
هنگامیکه آرگومانهای خروجی چندگانه وجود دارد، آنها را در براکت قرار دهید:
[maxA,location] = max(A)
maxA = 5
location = 3
هر کاراکتر ورودی را در علامت آپاستروف قرار دهید:
disp(‘hello world’)
hello world
برای فراخوانی یک تابع که نیازی به ورودی ندارد و هیچ خروجی را باز نمی گرداند، فقط نام تابع را تایپ کنید. مثلا تابع clc پنجره فرمان را پاک می کند و نیازی به ورودی و خروجی ندارد:
clc